


Na de eerste nacht is er al vrede en saamhorigheid in de roedel. Iedereen heeft zijn/haar plaats gevonden.



Boven: Vera met de roedel na flinke wandeling in het Vogelbos. Omdat Pipo, de vaste verkering van Plih, een beetje verkikkerd is op Amber, hebben Plih en Amber af en toe jaloers gedrag. Ze dreigen elkaar te bijten en we moeten er nog voortdurend op letten. Zal wel overgaan.
Onder: de zes hoofdrolspelers, v.l.n.r. Pipo, Yukl, Sien, Plih, Amber en Guus. Dit is trouwens ook de roedel-volgorde, m.a.w. eten of een koekje wordt in deze volgorde uitgedeeld.












Elke avond rond 8 uur wordt er worst uitgedeeld in de juiste volgorde. Het leert ze beheersing, wachten, delen en smeert de ingewanden, zodat er altijd mooi stevig en makkelijk gepoept wordt.







Halverwege de wandeling op dinsdag 10 juli, daar waar een klein kronkelig bospad uitkomt op de Oude Zelhemseweg (nog steeds een zandpad, maar ooit de verbindingsweg tussen Ruurlo en Zelhem) ff pauzeren en tijd voor een koekie. Yukl staat niet op de foto, want ik zit op een boomstammetje en hij ligt natuurlijk naast me te hijgen met een stok in z'n bek.





Vera's stokrozen staan er weer prachtig bij, ook al hebben we vandaag geen uitbundig zonnetje.
Yukl en Plih
Vorig jaar heeft Plih Yukl in zijn gezicht gebeten, en Yukl heeft dat toen meteen even rechtgezet. Nu merk je dat Plih heilig ontzag heeft voor Yukl en zich helemaal naar hem schikt, ook buiten in het bos.
Yukl en Amber
De roedel is gewend 's-nachts allemaal boven in en rond ons bed te slapen, maar Amber durft de trap niet op. Yukl heeft het de eerste paar nachten aangekeken, maar heeft toen besloten dat hij 's-nachts liever bij Amber blijft. Hij past op haar tot het eerste ochtendlicht, daarna hoor ik hem onder aan de trap rondscharrelen en als het hem te lang duurt komt hij naar boven om me te halen. Het is dan meestal rond een uur of half zes.



Vuur op zondag
Na de ochtendwandeling - met Rocky - eerst gegeten en de honden effe laten uitbuiken. Daarna de takken verbranden die door Vera en Bart de tuinman zijn gekortwiekt. Het vuur moest daarvoor de hele middag aanblijven, en een behoorlijk deel daarvan zijn alle honden er omheen blijven liggen.

























Na 10 dagen oefenen aan de lijn en af en toe een beetje vrijheid lukt het om Amber een hele wandeling dezelfde vrijheid te geven als de andere honden. Alleen Guusje moet nog de hele wandeling aangelijnd blijven.


Yukl en Plih eten links van de keukentafel, Sien en Pipo aan de aanrechtkant, en Amber en Guus eten rechts van de keukentafel.
De bakken niet te dicht bij elkaar, want als ze eenmaal mogen aanvallen verschuiven de bakken nog wel eens. Ze komen dan letterlijk in elkaars vaarwater.

Links: al het vlees moet gekeurd worden, het oordeel is altijd unaniem. Rechts: als er pasta gegeten wordt eet de roedel ook een beetje, allemaal dicht op elkaar.







Amber houdt van iedereen en speelt met iedereen. Hier is ze bezig met Yukl en z'n bal. Ze sleept ze het hele huis door. Yukl is super tolerant en zachtaardig. Hij speelt mee, maar laat zich niet beklimmen. Zodra Amber dat probeert laat ie z'n diepe keelgeluid horen en duikt bovenop haar. Dat gaat dan nog heel beheerst, maar het maakt voldoende indruk op Amber.


Pas daarna gaat de hele roedel liggen en slaapt tot de volgende plaspauze.Het is nu zaterdag kwart voor 10 's-morgens. We zijn al naar het bos geweest want Vera vertrekt zo naar de Zelhemse Zomerfeesten. Morgen worden Amber en Guus opgehaald. Plih blijft dan nog een dag of drie, vier. Dan is de vakantie weer voorbij.








Onkruid verbranden
Drie weekenden in juli bezig om het onkruid weg te stoken. Veel te heet weer eigenlijk voor dit soort grappen.


















Een mens doet wat ie kan. In mijn geval dus op de trekker met de zilveren knalpiep rijden, meer zit er nou eenmaal niet meer in. De buit was 550 balen hooi.